بررسی سنتیکی و پارامتر های مختلف بر کارایی جاذب پلیمری کربوکسی متیل سلولز در جذب کاتیون مس

در این پژوهش اثر پارامترهای مختلف بر روی کارایی کامپوزیت ژل کربوکسی متیل سلولز در فرآیند ناپیوسته جذب کاتیون مس مورد ارزیابی قرارگرفت. به این منظور ابتدا کامپوزیت توسط فرآیند پلیمریزاسیون رادیکال آزاد تولید و سپس به عنوان جاذب مورد استفاده قرار گرفت. اثر پارارمترهای مختلف چون زمان تماس pH و مقدار جاذب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که جذب کاتیون های مس توسط هیدروژل در محیط های اسیدی کاهش می یابد که کم ترین آن در pH=1 به مقدار جذب qt=3/04 میلی گرم بر گرم می رسد. هم چنین با افزایش گرم جاذب ظرفیت تعادلی کاهش یافته و به مقدار qt=13 میلی گرم بر گرم خود می رسد. نتایج نشان داد که جذب کاتیون مس توسط ژل سنتز شده مطلوب است و از مقایسه بین ضرایب همبستگی مدل های مختلف معادله شبه درجه دوم با مقدار R2=98% همخوانی بیش تری با داده های سنتیکی و آزمایشگاهی دارد.