ارزیابی اثر اندازه ذرات، نوع باکتری و محیط کشت در فرایند بیولیچینگ اورانیوم

فرایند بیولیچینگ اورانیوم شامل تبدیل زیستی (IV)U نامحلول به (IV)U محلول، از سنگ معدنهایی با درجه عیار پایین می باشد. هدف از تحقیق حاضر، به دست آوردن بهینه سه پارامتر مهم در فرایند بیولیچینگ اورانیوم می باشد که این پارامترها شامل اندازه ذرات (فرمول در متن اصلی مقاله) نوع باکتری(باکتری خالص اسیدیتیوباسیلوس فرواکسیدانس و مخلوط با اسیدیتیوباسیلوس تیواکسیدانس) و محیط کشت (محیط کشت APH و آب شرب) هستند. در این تحقیق از محیط کشت APH باکتری اسیدیتیوباسیلوس فرواکسیدانس به صورت خالص، مخلوط با اسیدیتیوباسیلوس تیواکسیدانس و سنگ معدن اورانیوم کم عیار آنومالی 1 ساغند یزد (488ppm) استفاده شد. بدین صورت که پس از آماده سازی محیط کشت و اضافه کردن 5% سنگ معدن اورانیوم و 10 % مایه تلقیح، ارلن ها در دمای 35 درجه سانتی گراد و 150rpm گرماگذاری شدند. پس از انجام آزمایشات بیولیچینگ و ثبت تغییرات pH و Eh و میزان استخراج اورانیوم به صورت روزانه، مشخص گردید که بهینه پارامترهای منتخب به منظور دستیابی سریعتر به راندمان استخراج اورانیوم 100 % به شرح زیر می باشد :1- اندازه ذرات (فرمول در متن اصلی مقاله) 2- باکتری خالص اسیدیتیوباسیلوس فرواکسیدانس ،3-محیط کشت APH