گیاه رزماری (Rosmarinus officinalis) در طب ایرانی و طب مدرن

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,916

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CONFMT01_386

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

چکیده مقاله:

در طب کهن و امروزی، گیاه رومارن یااکلیل کوهی یارزماری در درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است. نام علمی این گیاه Rosmarinus officinalis و متعلق به خانواده Labiatae می باشد با توجه به آنچه که در طب سنتی ذکر شده است، این گیاه مدر، قاعده آور، ضدنفخ، گشاینده گرفتگی های کبد و طحال و تقویت کننده ی کبد است. در طب نوین نیز بیان شده است که این گیاه در درمان رماتیسم، فلج، سستی اعضاء، تشنج، اختلالات عصبی و تنفسی، تومورها و همچنین نارسایی کبد و کیسه صفرا و بخصوص تقویت گردش خون بسیار مفید و موثر است. اما از طرفی بروز برخی از عوارض جانبی مصرف آن را نیز محدود ساخته است. بنابراین در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی این گیاه و خصوصیات ریخت شناسی، پراکنش و مصارف آن بپردازیم. در این مطالعه شرح موجود در منابع طب سنتی و منابع امروزی، بیان شده است.

نویسندگان

روشنک سالاری

استادیار گروه داروسازی سنتی بالینی، دانشکده طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

فاطمه محجوب

دانشجوی دکترای تخصصی طب ایرانی، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

شکوه سادات حامدی

متخصص داروسازی سنتی، دانشکده طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران