بررسی تاثیر نوسانات رشد اقتصادی بر نرخ بیکاری در ایران با استفاده از الگوی خود رگرسیون برداری ساختاری (svar)

بیکاری یکی از مشکلات اساسی اقتصاد در کشورهای جهان است. رشد اقتصادی یکی از راهحلهای کاهش بیکاری است. با توجه به اهمیت رشد اقتصادی و اینکه در بسیاری از کشورها از رشد اقتصادی بهعنوان شاخصی برای رکود یا رونق اقتصادی استفاده میشود، بررسی رابطه بین نرخ رشد اقتصادی و نرخ بیکاری میتواند حایز اهمیت باشد. تا زمانی که رشد اقتصادی مطلوب و مستمری وجود نداشته باشد نمیتوان انتظار داشت بیکاری در جامعه کاهش یابد همچنین با اشتغال بیشتر، رشد اقتصادی نیز تقویت خواهد شد. در سالهای اخیر در اقتصاد ایران شاهد شرایطی بوده ایم که همزمان با افزایش نرخ رشد اقتصادی، نرخ بیکاری نیز افزایشیافته و بالعکس. عوامل متعددی بر نرخ بالای بیکاری در ایران موثر هستند. ازجمله این عوامل نوسانات نرخ رشد اقتصادی است. برآورد علمی و دقیق تاثیر نوسانات رشد اقتصادی از اهمیت خاصی برخوردار است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است. در این مطالعه با هدف کمی سازی اثرات نوسانات رشد اقتصادی بر نرخ بیکاری در ایران، از داده های سالیانه طی دوره زمانی 1360 تا 1393 استفادهشده است. در این مقاله نخست نااطمینانی نرخ رشد اقتصادی با استفاده از مدلهای خانواده ARCH محاسبه و سپس برای بررسی تاثیر این نوسانات از مدل خود رگرسیون برداری ساختاری SVAR استفادهشده است. نتایج بیانکنندهی آن است که رابطه منفی و معناداری بین نوسانات نرخ رشد اقتصادی و نرخ بیکاری وجود دارد و تاثیر این نوسانات بر نرخ بیکاری دایمی است.