گونه شناسی مدیران از منظر کارکنان

شاید بتوان رابطه مدیر-کارمند، رییس- مریوس، فرادست-پایین دست، و یا رهبر- پیرو را قدیمی ترین رابطه در قاموس سازمان، و محوریترین بحث در نظریه های سازمان و مدیریت دانست. این رابطه گاه به مثابه قدیمی ترین منازعه تاریخی (الوانی، 1385، 358) و گاه به مثابه اصلیترین جریان سازمان و حیات بخش کالبد آن تحلیل گردیده است. این واقعیت از آنجا ناشی می شود که هر فرد با ورود به سازمان همواره کسی را به مثابه رییس در بالای سر خود می بیند. اهمیت این واقعیت از این حیث است که هرگاه افراد مدیران و روسای خود را به صورت مثبتی ارزشیابی کنند و ذهنیت، نگرش و باورهای سازنده ای نسبت به آنها داشته باشند، روابط مثبتی میان آنها شکل گرفته و منجر به موفقیت سازمان خواهد گردید و در غیر این صورت ارتباط میان آنها تبدیل به منازعه و کشمکش و تعارض، و شکست سازمان خواهد شد. این پژوهش با درک اهمیت این موضوع، به بررسی گونه شناسی مدیران مختلف کارکنان یا زیردستان از فرادستان پرداخته است