تحلیل بکارگیری سیستم تشخیص موانع (Obstacle Detection System) در خطوط راه آهن شهری مطالعه موردی متروی تهران

خطوط راه آهن شهری برای حرکت ایمن و سرویس بهینه ، به سیستمهای کنترل و علائم پیشرفته نظیر اینترلاکینگ، حفاظت اتوماتیک ، مدارهای راه ، ماشین سوزن و غیره مجهز می شوند و در نتیجه از بروز تصادم و سرعت غیر مجاز جلوگیری می گردد . با این حال موانعی نیز وجود دارند که در سیستمهای کنترل و علائم مرسوم قابل تشخیص و حفاظت نیستند که نمونه آنها عبور افراد و یا جا گذاشتن وسایل تعمیر ونگهداری گروههای کاری و غیره در خط می باشند. طبیعی است که به علت ایجاد ریسک ، تشخیص آنها و کنترل قطار از اهمیت بالایی برخوردار است . برای تشخیص این موانع و کاهش ریسک، نیازمند سیستمهای تشخیص دهنده دیگری هستیم که متفاوت از سیستم های علائم بکار رفته مرسوم است؛ ولیکن مساله انطباق و سازگاری با سیستهای موجود در آنها وجود دارد.بدین منظور، در این تحقیق سیستم های مختلف تشخیص موانع در خط معرفی می شوند.شرکت های مترو بسته به نیازها و انتظاراتی که از یک سیستم تشخیص موانع دارند، نوع طراحی خطوط مترو و نیز بودجه در اختیارشان می توانند هر یک از آن ها را به دلخواه انتخاب کنند. در این مقاله ابتدا به تحلیل و معرفی انواع روشهای تشخیص متناسب با خطوط متروی تهران پرداخته شده و سپس با در نظر گرفتن داده های خطوط متروی تهران و عملیات و سیستم های علائم موجودآن ، توجیه استفاده از چنین سیستم هایی در خطوط راه آهن شهری تهران بررسی می شود.