ارتباط مناسب میان نمای ساختمان و جداره شهری و رسیدن به سیمای شهری مطلوب

نمای هر ساختمان موثر در مجموعه شهری است که در آن حضور دارد و این تاثیر را در بدنه خیابان یا میدانی که در آن قرار گرفته است می گذارد. اگر به نمای ساختمان واحدی بدون در نظر گرفتن نمای دیگر ساختمان ها فکر شود همگونی نمای شهری در کلیت از بین می رود. سیمای شهر نموداری از شخصیت و فرهنگ ساکنان آن و القاءکننده تفکر و بینش حاکم بر شهرها می باشد؛ از این روست که از اعتباری شایان توجه برخوردارند تناقض بین جنبه شهری و بیان فردی ما در صورتی می تواند از بین رود که ساختمان جزیی از شهر در نظر گرفته شود و ارتباطات آن با محیط اطراف چند جانبه باشد. نمای رو به کوچه و خیابان باید تابع عوامل همبستگی بین نماهای اطراف باشد. اما در عین حال بر اساس ترکیبی از اجزاء مختلف بر حسب عملکرد، ابعاد و مصالحشان شخصیت خاص خود را دارد. روش ما در این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. در این راستا اطلاعات مورد نیاز را از منابع معتبر اسنادی و کتابخانه ای به دست آوردیم. هدف از این مقاله جستجوی اصولی برای طراحی نما به صورت کلی و با بررسی دقیق تر در مقیاس شهری است. در این نوشتار سعی شده است پس از ارایه تعاریف اولیه مرتبط با نما، جداره شهری و ... اصول کلی حاکم بر طراحی نما مشخص شود و سپس در مقیاس طراحی شهری به عوامل موثر بر هماهنگی میان نماهای شهری جهت رسیدن به سیمای شهری مطلوب پرداخته می شود.