تجزیه و تحلیل ساختار فرهنگی- اجتماعی وتوسعه پایدار شهری به روشSWOT مطالعه موردی: شهرداری منطقه 7 تهران

کلان شهر تهران با داشتن حدود یک دهم جمعیت کشور و % 25 سهم تولید ناخالص ملی، در حال حاضر به لحاظ ظرفیت های اکولوژیک به اشباع رسیده است .چالشهایی نظیر آلودگیهای صوتی آلاینده های سمی، افزایش گازهای گلخانه ای، پسماندهای شهری و مواد خطرناک و همچنین تخریب روز افزون منابع طبیعی، نیازمند توجه بیشتری نسبت به محیط زیست شهری و همچنین اصلاح رویکرد های مدیریتی بر مبنای توسعه پایدار دارد.در نظام سرمایه داری معاصر، شهر به عنوان مکان مناسب و شهرنشینی به عنوان شیوه مطلوب زیست درآن به شمار می آید. رسوخ و نفوذ فرهنگ سرمایه داری در جهان سوم از جمله ایران موجب تمرکز شهری ناهمگون و رشدشتابان جمعیت شهری در اثر مهاجرت گسترده روستا-شهری است .روندی که در حقیقت موجب انتقال جمعیت عمدتا فقیر به شهرها میگردد . محدوده منطقه 7 شهرداری تهران به لحاظ قرار گرفتن در مسیرهای ارتباط شرق به غرب و شمال به جنوب در تردد های درون شهری و معضلات بافتهای فرسوده و همچنین میزان بالای آلودگی های صوتی به نظر میرسد که نیاز فراوانی به طراحی ،برنامه ریزی و پایش تخصصی در حوزه زیست محیطی داشته باشدنمونه واضح و مشخص اینگونه تقابل را میتوان در بافت ریز دانه،فشرده شهری(به ویژه در نواحی یک و پنج شهرداری منطقه 7 تهران مشهود دانست .خیابان شریعتی، منطقه 7 تهران را به دو نیمه با خصوصیت متمایز و اختلافات تقریبا فاحش از نظر تمکن مالی و سطح رفاه شهروندان تقسیم نموده است که آثار این تفاوت در دهکهای درآمدی بر موضوعات فرهنگی –اجتماعی نیز مترتب است و در مجموع تغییرات قابل توجهی بر توسعه پایدار شهری در محلات نظام آباد، شارق، ارامنه و خواجه نظام داشته است .