مقایسه تطبیقی تجارب بهسازی و نوسازی در راستای راهکارهای نوین مدیریت بافت فرسوده در ایران

بررسی سیر تحول سیاست های مداخله در بافت فرسوده به ویژه از قرن نوزدهم تا به امروز ,نشانگر این است که نحوه مداخله و برخورد با این بافت ها در کشورهای مختلف متفاوت است در همین راستا نوشتار پیش رو به ارایه و تبیین سیاست های برخورد با بافت های فرسوده در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه پرداخته است تا براین اساس رویکردهای برخورد با بافت های فرسوده و اثرات آنها اصول مشترک بین کشورها و الگوها و شیوه های مناسب آنها راشناسایی و نگرش و دیدگاه جامع تر و کامل تر حاصل آید و در نهایت با مقایسه راهبردهای مداخله در بافت فرسوده در کشورهای توسعه یافته و ایران مدل بهینه جهت مداخله در بافت های فرسوده ایران ارایه شود . روش پژوهش حاضر توصیفی - تحلیلی و تاریخی می باشد و ابزار گرد آوری داده ها نیز اسنادی کتابخانه ای است . نتایج پژوهش بیانگر آنست که نوع مداخله در کشورهای در حال توسعه و به تبع آن کشورما در اکثر موارد به صورت تقلید و الگو برداری غیر خلاق از الگو های کشور های ارو پایی و آمریکای شمالی بوده است. که این امر باعث شده است که جنبش احیا و مرمت شهری در مراکز این کشورها هویت مشخصی مبتنی بر فلسفه و الگوهای معینی باشد ، آشکار نکند و نتیجه حاصل از مقایسه نمونه های موردی طرح های توسعه ور اهکار های مداخله در بافت های کهن شهری در کشورهای توسعه یافته و ایران حاکی از وجود افتراق بین این شهر هاست که مهمترین افتراق را می توان حفاظت از مرکز سنتی شهر و حداقل تخریب و مداخله کالبدی در کشورهای توسعه یافته و تخریب و تعریض به عنوان عنصر اساسی برای مداخله کالبدی در بافت های فرسوده ایران دانست