ارتباط نظریه حسابداری انتقادی (CAT) به اثربخشی حسابدهی مالی عمومی در اقتصادهای نوپا

در گذشته، محققان حسابدهی مالی به نظریه های عاملیت و مباشرت تکیه داشتند تا پدیده هایی را توضیح دهند که ممکن است مانع از تبادل اطلاعات مالی در فرآیند حسابدهی شوند. این مقاله ارتباط CAT به حسابدهی مالی عمومی موثر را ارزیابی می کند. بخش عمومی در کشورهای در حال توسعه مکانیسم حسابدهی دارد که براساس مدل عاملیت است. مکانیسم حسابدهی در پی فرضیه های نظریه مدیر – عامل بیشتر بر روی نظارت بر رویه ها تمرکز دارد تا عدم تقارن اطلاعاتی را کاهش دهد. این امر می تواند افشای اطلاعات را تقویت کند اما ممکن است منجر شود به اضافه بار در طرف حساب کنندگان و حساب شوندگان. ادبیات گسترده تاکید دارد که این نظریه چهارچوب مناسبی برای خدمات پیمانکاری نیست که اندازه گیری و مشاهده آنها دشوار است و اینکه این نظریه نمی تواند مسیله ارتباط محیط، رقابت، قابلیت مدیریت و دسترسی یا فقدان مشوق های قوی مخصوصا مالی را برای همراه کردن اقدامات یک عامل هدف قرار دهد. با ظهور تحقیقات در حسابدهی مالی، مسیله بهترین چهارچوب نظری برای اتخاذ، همچنان بی پاسخ مانده است. نظریه حسابداری انتقادی (CAT) در میان پژوهشگران در تلاش خود برای هدف قرار دادن مسایل تعارض اهداف بین مدیر و عامل و دشواری یا ناتوانی مدیر برای تایید کار عامل، مقبولیت گسترده ای پیدا کرده است. ادبیات موجود، تعداد اندکی از مطالعات بر روی ادبیات حسابداری انتقادی را ایجاد کرده است که بر روی کشورهای در حال توسعه تمرکز دارد. این مقاله نظری CAT و ارتباط آن با جوامع در حال توسعه امروزی را بررسی می کند.