اثربخشی آموزش مبتنی بر رویکرد هیجان مدار بر دلبستگی و امتزاج زنان متاهل: مطالعه ای با پیگیری

هیجانات و نحوه مدیریت آن ها تاثیر بسزایی در زندگی زناشویی دارند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر رویکرد هیجان مدار بر دلبستگی و امتزاج زنان متاهل بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران بود. بدین منظور 40 زن متاهل مراجعه کننده به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند که شامل گروه آزمایشی هیجان مدار و گروه کنترل بود. شرکت کنندگان در گروه آزمایش هیجان مدار به مدت 10 جلسه ی 1 ساعت و نیم درمان مربوطه را دریافت کردند، در حالی که افراد گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. تمامی شرکت کنندگان در پیش آزمون، پس آزمون و یک دوره پیگیری دو ماهه پرسشنامه تمایز یافتگی خود (DSI) و مقیاس تجدیدنظر شده دلبستگی بزرگسالان (RASS) را تکمیل کردند. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که رویکرد درمانی هیجان مدار در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش متغیرهای واکنش هیجان و جایگاه من و کاهش نمرات متغیر سبک دلبستگی اضطرابی شد و در مقایسه با گروه کنترل در افزایش مولفه ی واکنش هیجان دارای اثر مداوم و پایا بوده است. بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که رویکرد هیجان مدار درمانی اثربخش برای امتزاج زنان متاهل است.