اثربخشی درمان شناختی – هیجانی – معنوی (SCET) بر بحران هویت

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی گروه درمانی شناختی-هیجانی معنوی بر بحران هویت می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی می باشد متشکل از گروه کنترل و آزمایش. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زوجینی می باشد که به جلسات زوج درمانی مرکز مشاوره پردیس مشهد مراجعه کردند. غربالگری شامل 16 زوج بودند که بالاترین نمره ها را در آزمون بحرات هویت کسب کرده بودند به عنوان نمونه ی آماری برگزیده شدند و بطور تصادفی به دو گروه 16 نفری آزمایشی و کنترل تقسیم شدند .ده جلسه آموزش و درمان گروهی با تآکید بر درمان شناختی – هیجانی – معنوی برگزار شد و و پس از دو ماه بحران هویت مجدد برای گروه های آزمایشی و کنترل انجام شد. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامه های بحران هویت (رجایی و همکاران،1387) بود. جهت تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS19 استفاده گردید. پس از بررسی فرض های اصلی جهت اعمال آزمون کوواریانس، این آزمون اجرا گردید و نتایج نهایی آزمون کوواریانس نشان داد درمان شناختی-هیجانی معنوی (SCET) بر متغیرهای بحران هویت اثر معناداری دارد (P<0.05). به طور کلی درمان شناختی- هیجانی معنوی SCET که شامل سه بعد یاد شده است باعث کاهش بحران هویت می شود.