بهسازی کیفیت کالبدی و فضایی آرامستان ها با تکیه بر اصول منظرسازی (نمونه موردی: آرامستان دارالسلام کاشان)

یکی از محیط های عمومی در شهرها که در طول ایام سال مراجعین خاص و عام را پذیرا می باشد آرامستان ها هستند. در این مکانبه واسطه ماهیت کارکردی، از یک طرف مراجعین برای تکریم درگذشتگان خویش در روزهای خاصی مراجعه می کنند و از طرف دیگردر روزهای ملی و یا جهت تفکر و عبرت، اینگونه مکان ها پذیرای افراد مختلفی است. به همین دلیل در صورت بکارگیری شیوه هایصحیح توسعه فضایی، ارتقای کیفیت کالبدی و ترمیم منظرسازی آرامستان ها، می توان از حضور مردمی و تعلق خاطر آن ها به اینمکان در جهت تقویت جنبه های تفریحی، گردشگری و فرهنگی شهر استفاده کرد و عملکردی چندگانه به این فضا بخشید. امروزههدف از ارزیابی کیفیت بصری منظر، تعیین و مشخص کردن شاخص ها و معیارهایی است که از طریق آن ها بتوان مناظر را حفاظت،احیا، و یا بازسازی کرد. در واقع از این طریق می توان مناظری را که از لحاظ زیبایی شناختی مناسب هستند، حفظ کرده و در صورتلزوم مناظری را ترمیم و احیاء کرد.در این مقاله سعی بر این است به محیط و منظر آرامستان به عنوان فضایی با جایگاه ویژه در شهر و تلاش برای بازگرداندن آن به حیاتپویای شهری پرداخته شود و برای کامل کردن پژوهش، به کیفیت کالبدی و طراحی منظر آرامستان دارالسلام کاشان، در رابطه باساماندهی و بهسازی منظر و به طبع آن ایجاد ذهنیت مناسب برای مراجعین پرداخته شود. برای رسیدن به اهداف مطلوب تحقیق، ازروش تحلیلی توصیفی و تلفیقی و از شیوه های کمی و کیفی استفاده شده است. نهایتا راهکارهایی در زمینه ساماندهی و بهسازی منظر پیشنهاد گردیده است. راهکارهایی همچون توجه ویژه به سبزینگی و الحاق باغ ایرانی به مجموعه آرامستانی در جهت تقویت سرزندگی و توسعه فضای سبز، اهمیت نقش آب در طراحی ها ، تغییر طرح کفسازی و بدنه سازی و سایر عناصر مصنوع، ضرورت استفاده از علایمراهنما و نیز الحاق برخی فعالیت ها و عملکردها در تجدید حیات گورستان به صورت تعریف فضاهای جدید مانند مسجد، موزه، فضاهایآموزشی وگردهمایی، فضاهای تفریح کودکان، عملکردهای پشتیبان و جنبی گردشگری تجاری از جمله این پیشنهادات هستند.