زمان بندی پروژه با منابع محدود: مروری بر طبقه بندی ها، مدل ها و روش ها

دانش مدیریت پروژه همانند دیگر علوم وابسته به تجربه ها، نظریه ها و دستاوردهای علمی افراد عملیاتی و دانشگاهی است. دانش کامل مدیریت پروژه شامل شیوه های سنتی اثبات شده است که به صورت گسترده به کار برده می شود و همان طور که شیوه های ابداعی که در حرفه ای پدید آمد و به کار گرفته می شوند و رشد می نمایند این دانش نیز پیشرفت می کند. غالبا بیشتر توجه در مدیریت پروژه به زمان بندی است. هدف اصلی زمان بندی تخصیص منابع گونه ای است که اهداف کلی پروژه با یک سینی طی زمانی منطقی به دست آید. اهداف پروژه به طور کلی ماهیت متضادی دارند. به عنوان نمونه حداقل سازی زمان پایان پروژه با حداقل کردن هزینه های پروژه، اهداف و تضاد هستند. این معنی که یک هدف با هزینه کمتر کردن هدف دیگر بهبود می یابد. بنابراین توانمندی پروژه یک مسیله تصمیم گیری چند هدفه است. هدف از این پژوهش، مروری سیستماتیک از رویه های ممکن زمان بندی پروژه ها با منابع محدود است. توانمندی پروژه در سال های اخیر مورد توجه محققان قرار گرفته و از نقطه نظر محاسباتی به چالش کشیده شده اند. در این پژوهش نشان داده می شود که مدل های متعددی که هر کدام از آن ها به روش های مناسب برای غلبه بر پیچیدگی های محاسباتی نیاز دارند، وجود دارد.