ادله جبران خسارات در تعهدات قایم به شخص

یکی از موضوعات مهم و کلیدی در تعهدات ، اجرایی شدن تعهدات در ضمن قراردادهای مختلف می-باشد تا بدین وسیله موجبات استحکام و استمرار تعهدات را فراهم آورد که ضمانت اجرایی آن توسط قانونگذار در ماده 219 قانون مدنی ،تثبیت گردیده است که طبق این ماده قانونی هر نوع تعهد بین طرفین که بر اساس قانون منعقد گردیده باشد ،لازم الاتباع می باشد .یکی از موارد تطبیق این موضوع در تعهدات قایم به شخص می باشد که اجرای مفاد تعهد ، منوط به شخص خاصی گردیده است به عبارتی دیگر ، اجرای قرارداد به لحاظ طبیعت تعهد یا اراده متعاقدین متعلق یه انجام متعهدعلیه خاصی گردیده است که نیابت پذیر نمی باشد.حال در صورت تخلف از اجرای مفاد قرارداد،متعهدله دارای چه حقوقی می باشد .مقاله پیش رو با تحقیق و تفحص در منابع فقهی و حقوقی در صدد تبیین ادله فقهی و حقوقی جهت استیفاء حقوق متعهدله در تعهدات قایم به شخص می باشد و در نهایت با امعان نظر در کتب فقهی و حقوقی این نتیجه مستفاد می گردد که مهمترین دلیل فقهی – حقوقی بر اجرای تعهدات قایم به شخص ، اصل لزوم در عقود می باشد که مورد تایید آیات شریفه قرآنی و روایات معتبر می باشد .