نگرش تلفیقی آب سطحی و زیرزمینی در طراحی شبکه های آبیاری ( مطالعه موردی شبکه آبیاری و زهکشی رامهرمز)

تلفیق آب سطحی و زیرزمینی یکی از مباحث اساسی و پیچیده در بهره‌برداری از منابع آب بویژه در طراحی شبکه‌های آبیاری می‌باشد . در دشتهایی که آبخوان مناسب داشته و در تماس با رودخانه‌های دائمی هستند رودخانه می‌تواند به عنوان منبعی مطمئن برای تغذیه آبخوان عمل نماید . شبکه آبیاری و زهکشی رامهرمز شامل یک سد انحرافی و دو کانال اصلی در سواحل چپ و راست می‌باشد . در طراحی اولیه آب مورد نیاز اراضی به وسعت 27569 هکتار توسط شبکه سطحی تأمین گشته و برای کنترل زه‌آب احداث زهکش زیرزمینی پیش‌بینی شده بود . براساس مطالعات انجام شده امکان حذف دو کانال انتقال در سواحل چپ و راست و تأمین آب مورد نیاز اراضی حاشیه رودخانه به وسعت6470 هکتار به وسیله حفر چاه و از طریق نفوذ از رودخانه الله و مازاد تغذیه دشت وجود دارد . در صورت حذف اراضی مذکور از شبکه سطحی و تأمین آب مورد نیاز آنها از طریق چاه ، میزان صرفه جویی ریالی شامل هزینه کانال انتقال آب ، زهکشی زیرزمینی و کسر هزینه حفر چاه تا پایان سال 84 معادل 34568 میلیون ریال برآورد می‌گردد .