آسیب شناسی آموزش علوم تجربی به روش روانکاوی معرفت عینی

هدف این مقاله بررسی روش روانکاوی معرفت عینی گاستون باشلار و به کارگیری آن برای آسیب شناسی آموزش علومتجربی است. برای این منظور ابتدا به روش توصیفی به بررسی مطالعات باشلار در زمینه تحول تاریخی و معرفت شناختیذهنیت علمی پرداخته و زمینه های دستیابی وی به روش روانکاوی معرفت عینی را نشان می دهیم. سپس به چیستی و شیوهکاربرد روش روانکاوی معرفت عینی برای آسیب شناسی ذهنیت علمی که به شناسایی موانع معرفت شناختی پژوهش علمیمنجر می شود، می پردازیم. پس از بررسی برخی از این موانع معرفت شناختی، به تحلیل و استنتاج پیامدهای تربیتی این روشبرای آسیب شناسی آموزش علم می پردازیم. بررسی این پیامدها نشان میدهد که توجه به سه عامل اصلی در آموزش علومشامل: 1) آشنایی معلمان با موانع معرفت شناختی، 2) در پیش گرفتن رویکرد تاریخی در آموزش علوم، و 3) توجه بهگسست معرفت شناختی در علم (در تدوین کتب درسی و در شیوه تدریس)، می تواند به ارتقای کیفیت آموزش و یادگیریعلوم تجربی یاری رساند.