تاثیر افزودن پروبیوتیک، پری بیوتیک و مخلوط آنها به جیره های با کاهش پروتیین بر عملکرد و هیستومورفومتری روده بلدرچین های ژاپنی

تاثیر پروبیوتیک، پری بیوتیک و مخلوط آنها در جیره های با کمبود پروتیین بر عملکرد و هیستومورفومتری روده در یک آزمایش فاکتوریل 482 با دو سطح پروتیین (توصیه شده و 10 درصد کمتر) و چهار نوع افزودنی (بدون افزودنی، پروبیوتیک گالیپرو، پری بیوتیک تکنوموس و مخلوط آنها در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار و 25 قطعه بلدرچین در هر تکرار بررسی شد. پرندگان از جیره های کم پروتیین به مقدار بیشتری مصرف نمودند و ضریب تبدیل بالاتری داشتند ( 0 / 05> P). ضریب تبدیل پرندگانی که در جیره خود افزودنی (پری بیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط آنها دریافت کردند، کمتر بود ( 0 / 05> P). وزن نسبی روده کور در پرندگانی که با جیره های با پروتیین کمتر تغذیه شدند، بیشتر بود ( 0 / 05> P). افزایش معنی دار در عمق کریپت در دوازده ه و کاهش معنی دار در طول پرز در ژژونوم و نسبت طول پرز: عمق کریپت در دوازده ه و ژژنوم با تغذیه جیره هایی با کمبود پروتیین مشاهده شد ( 0 / 05> P). طول پرز در دوازده ه پرندگان با جیره فاقد افزودنی، کمتر از پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی پری بیوتیک و مخلوط آنها بود ( 0 / 05> P). نسبت طول پرز: عمق کریپت در ژژنوم پرندگانی که با جیره حاوی پروتیین توصیه شده و مخلوط پروبیوتیک و پری بیوتیک تغذیه شدند، بالاتر از سایر پرندگان بود ( 0 / 05> P). افزودن مخلوط پروبیوتیک و پری بیوتیک به جیره سبب افزایش طول پرزهای ایلیوم شد ( 0 / 05> P). بر اساس نتایج حاصل، استفاده از پروبیوتیک، پری بیوتیک و مخلوط آنها در جیره هایی با کمبود پروتیین، با بهبود فراسنجه های هیستومورفومتریک روده بلدرچین ژاپنی، موجب بهبود ضریب تبدیل در آنها می شود.