عدالت و روابط بین الملل: رویکردی مقایس های به اندیشه امام(ره) و مکتب جامعه بین المللی

از آغاز دهه 1990 م. پیرو تحولات روابط بین الملل و نیز حوزه تیوری پردازی، شرایطی به وجود آمده است که طی آن با گسترش نقد به مبانی هستی شناختی و معرفت شناختی جریان اصلی، مکاتب نظریه پردازی با اجتناب از جزمیت اثبات گرایانه و نیز ضد شناختی طیف تامل گرا توانستند هر چند اندک، مقولات ارزشی و هنجاری را در بطن نظریه پردازی جای دهند. نوشتار حاضر با محوریت موضوع عدالت بین المللی تلاش دارد تا ضمن واکاوی تفاسیر این مقوله در مکتب جامعه بین المللی چهارچوبی را فراهم آورد که بتوان از طریق آن به مقایسه اندیشه های امام خمینی (س) با اصول عدالت جویانه این مکتب مبادرت کرد. در این راستا، مهمترین محور توجه به این نکته است که در سپهر نظریه پردازی مکتب انگلیسی عدالت توامان با نظم تعریف می شود این در حالی است که در اندیشه امام عدالت مقوله ای با اصالت است که تحقق آن نظم را ممکن می سازد.