استانداردسازی و برنامه ریزی کاهش خطرات زلزله با شناسایی گسل ها در نواحی زلزله خیز

با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و ضرورت توسعه مناطق شهری، چگونگی مقابله با بلایای طبیعی، یکیاز نگرانی های مهم جوامع شهری می باشد. رشد شهری در حال تغییر مستمر از شرایط زیست انسان بر زمین است. تغییرات عمده ای در ابعاد شهرها، نحوه استفاده از زمین و منابع آن و به دنبال آن اثرات نامطلوب محیطی ناشی از این تغییرات آشکار شده است. باتوجه به قرار گرفتن ایران بر روی کمربند زلزله آلپ – هیمالیا وقوع زلزله در ایران امری طبیعی است و همین امر ایران را جزء کشورهای زلزله خیز جهان قرار داده است. اثرات مستقیم زلزله همراه با اثرات ناشی از ضعف ساختارهای اقتصادی- اجتماعی- کالبدی و محیطی، فجایع عظیمی در زمان وقوع زلزله ایجاد خواهد نمود. زلزله به عنوان یک پدیده طبیعی همواره سبب خسارات و تلفات زیادی در سطح شهرها شده است اما با برنامه ریزی مناسب می توان خطرات زلزله در نواحی زلزله خیز شهری را تا حد زیادی کاهش داد. با شناخت نحوه عمل و رفتار زلزله در مناطق شهری و به کار گیری راهبردهای مناسب در زمینه برنامه های منطقه ای، برنامه ریزی و طراحی شهری، می توان خطر زلزله را در مناطق شهری به کمترین میزان کاهش داد که این عمل با وارد کردن موضوع ایمنی در برابر خطر زلزله در آن، می توان انعطاف پذیری مناطق شهری در برابر خطر زلزله، افزایش داد. تحقیق حاضر با هدف شناسایی ویژگی ها و اثرات زلزله، تلفیق برنامه ریزی شهری با برنامه ریزی کاهش اثرات زلزله جهت استفاده بهینه از زمین به منظور کاهش خسارات و مدیریت بحران انجام گرفته است.