بررسی تاثیر آلودگی های هوا و صوت بر راندمان کاری کارکنان دبیرستانهای مناطق 1،2،10و11 تهران

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین آلودگیهای هوا و صوت بر استرس شغلی کارکنان دبیرستانهای متوسطه مناطق 1،2،10 و11 تهران بود که این استرس منجر به کاهش راندمان کاری این افراد میگردد. حجم نمونه 139 نفر بود و آزمودنیها به صورت تصادفی ساده از دبیرستان های مذکور، انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری عبارت بودند از: پرسشنامه استرس شغلی اسیپو، پرسشنامه طرح شده در زمینه نظرات افراد درباره آلودگیهای هوا و صوت (پرسشنامه توصیف آلودگی). طرح تحقیق بررسی همبستگی برای متغیرهای کیفی در جداول توافقی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و تعیین نوع رابطه بین متغیرهای مورد پژوهش، این آزمون ها به کاربرده شد: ضریب همبستگی کای اسکور برای تعیین رابطه بین متغیرهای آلودگیهای هوا و صوت و استرس شغلی کارکنان، آزمون T برای مقایسه میانگین های دوگروه مستقل (کارکنان مدارس1و2 وکارکنان مدارس10و.(11 نتایج نشان داد که استرس شغلی کارکنان با محیط فیزیکی محل کار، منطقه محل سکونت، نظر افراد درباره خطرناک شدن آلودگی هوا در محل سکونتشان، اختلال اعصاب افراد ناشی از آلودگی صوتی، احساس سردرد افراد ناشی از آلودگی هوا و صدا، مصرف داروهای آرام بخش توسط افراد و استعمال سیگار رابطه معنی داری دارد. همچنین بین منطقه سکونت افراد با توجه آنها به محیط زیست و استعمال سیگار توسط افراد رابطه معنا داری مشاهده گردید و بین استعمال سیگار توسط افراد و میزان توجهشان به محیط زیست نیز رابطه وجود داشت