مدل سازی الگوی پراکنش مونوکسیدکربن و شاخص پوشش گیاهی ازطریق سنجش ازدور و gis

گسترش شهرنشینی و رشد جمعیت زمینه استفادهی بیش از حد از وسایل نقلیه و بالتبع افزایش آلودگی را فراهم می آورد. خصوصیت در شهرهای زیارتی و سیاحتی که علاوه بر جمعیت خود سالیانه میزبان میلیونها زایر و توریست میباشند، بیشتر مشهود است. مشهد نیز جزء یکی از این شهرهاست که همه ساله جمعیت زیادی را در خود جای میدهد. بنابراین با توجه به اهمیت تاثیر آلودگی هوا بر سلامت انسان، در این تحقیق میزان آلودگی هوا از نقطه نظر گاز مونوکسیدکربن با استفاده از روش وزندهی معکوس فاصله (1IDW) مدلسازی شده است. پوشش گیاهی نیز با استفاده تصویر ماهوارهای ETM+ و شاخص پوشش گیاهی (2NDVI) بررسی و در نهایت ارتباط این دو پارامتر در شهر مشهد ارزیابی گردید. با مقایسه این دو پارامتر و همپوشانی آنها در محیط GIS، مناطق 3، 5 و 12 به عنوان مناطق آلودهتر و با پوشش گیاهی کمتر ارزیابی شده است. از طرفی منطقه ثامن با میزان آلودگی کمتر از لحاظ مونوکسیدکربن و نیز پوشش گیاهی بیشتر شناخته شده است. ارتباط متقابل بین دو مدل حاصل از همپوشانی نشان میدهد که با افزایش پوشش گیاهی میتوان از میزان آلودگی این شهر کاست. امید که با بهره گیری از فناوریهای نوین و علم سنجش از دور و نیز افزایش پوشش گیاهی بتوان مشکلات مختلف مانند آلودگی هوا را کاهش داد.