بررسی عملکرد پوزولان های چکنه و خاش بر دوام بتن در محیط های فاضلابی

استفاده گسترده از بتن در پروژه های عمرانی، محققان را به پژوهش بیشتر در خصوص تولید بتنی با مقاومت و توان بالا سوق داد. از جمله راه حل ها استفاده از افزودنی ها و پوزولان های طبیعی و مصنوعی در بتن می باشد. وجود پوزولان ها در سیمان و تشکیل هیدرات های سیلیکاتی به صورت ژل چسباندن به سبب افزایش مقاومت و بهبود سایر خواص مکانیکی خمیر سیمان می گردد. بر آنیم تا پوزولان های چکنه و خاش در ترکیب بتوان را از طریق جایگزینی با سیمان پرتلند به کار گیریم تا بتوان اثر آن بر دوام بتن تازه و سخت شده بررسی نمود. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر پوزولان های طبیعی چکنه و خاش بر مقاومت فشاری 7 و 28 روزه بتن صورت گرفته است. نخست طرح شاه ساخته شده و سپس نقش هر کدام از پوزولان ها با در صدهای 5 ، 15 و 20 به صورت جداگانه بررسی گردیده و در نهایت ترکیب های مختلفی از آن ها با در صدهای 15-5 ، 10-5 ، 5-5 و بالعکس نیز مورد بررسی قرار می گیرد. تمامی طرح ها به مدت 28 روز در آب عمل آوری شده و سپس مقاومت فشاری آن ها اندازه گیری و با طرح شاهد مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که استفاده از پوزولان چکنه و خاش سبب کاهش مقاومت 28 روز می شود به طوری که افزایش در صد استفاده از آن، خود مقاومت را تسریع می کند. بیشتر کاهش مقاومت و این نمونه cp5k15 که حاوی پنج در صد پوزولان چکنه و 15 درصد پوزولان خاش می باشد. همچنین نمونه ها نفوذناپذیرتر شده و درصد جذب آب آن ها کاهش می یابد.