تحلیلی بر نقش و اثرات گردشگری در توسعه پایدار شهری

امروزه صنعت توریسم و جذب گردشگر از عوامل موفقیت هر کشور به لحاظ اقتصادی محسوب می گردد. بطوری که بخشی از درآمدهای دنیا از طریق این صنعت بدست می آید. تقاضای روز افزون گردشگران برای استفاده از جاذبه های طبیعی و بازدید از اماکن تاریخی - باستانی، فرهنگی، بستر مناسبی را برای توسعه فراهم آورده است. از طرفی توسعه پایدار مرهون تعاملات پایدار و سازنده انسان با انسان و انسان با محیط می باشد. تعاملاتی که بر اثر آن در طول زمان شهر را از نظر زیست محیطی قابل سکونت، از نظر اقتصادی بادوام، از نظر اجتماعی همبسته و از نظر کالبدی زیبا و دیدنی نماید. از همین رو پژوهش حاضر در صدد آن است که نشان دهد چگونه توسعه صنعت گردشگری می تواند در ابعاد اقتصادی، فرهنگی- اجتماعی، سیاسی و زیست محیطی تاثیر گذاشته و متناسب با ویژگی های انسانی و محیطی راهی بسوی توسعه پایدار باشد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و گرداوری اطلاعات بر مبنای مطالعه اسنادی و با استفاده از کتب، مقالات و نشریات صورت گرفته است. یافته ها نشان می دهد صنعت گردشگری با ایجاد فرصت های درآمد زا برای ساکنان بومی و افزایش کیفیت زندگی آنان، افزایش مشارکت مردم در فعالیت ها، ایجاد مشروعیت سیاسی در سطح بین الملل، احیاء و تقویت هویت ملی، انسجام، تبادل و تعامل فرهنگی و حفاظت از ارزش های فرهنگی در شهرها، ارزش افزوده بر منابع و عناصر طبیعی می تواند تعامل پایدار انسان و محیط شود و بدین ترتیب زمینه ساز توسعه پایدار می باشد.