مدیریت حلقه های مفقوده در سایه سازمانی

مدیریت منابع انسانی رویکردی راهبردی و منسجم در فرآیند اداره و بهسازی نیروی انسانی و سیاست ها و اقدامات مورد نیاز برای اجرای امور در سازمان می باشد که از لحاظ نظری و کاربردی مبین فنون کاربردی و نظری اداره کردن نیروی کار و منابع غیر انسانی که همواره در صدد بهره گیری از روشهای کارآمد و اثربخش به منظور افزایش کارآیی کارکنان و رشد و تعالی سازمان و تحقق اهداف می باشد. پیشرفت و تحول سریع تکنولوژی و تخصصی شدن مشاغل موجب گردیده تا نگاهی نو به سمت مدیریت و سازمان شکل گیرد.پیچیدگی و تغییرات روزافزون که از خصوصیات بارز محیط امروز سازمان هاست، شرایطی را به وجود آورده است که عدم توجه به آن، هر سازمانی را از گردونه حیات حذف خواهد کرد، سازمان ها برای رویارویی با این تحولات عظیم باید سرمایه های اصلی سازمان یعنی نیروی انسانی خود را آماده نموده تا به رشد و تعالی سازمانی و ارتقاء و تحقق بهره وری انسانی و سازمانی دست یابند. مدیریت هماهنگ با تحول در حوزه دانش سازمان و مدیریت و نیز مواجهه با نیاز ارتقاء بهره وری منابع سازمانی برای سازمانها، مدیریت با نگرش فراگیر ایجاب می کند. در سازمانها فضای تشکیلاتی و روشهای کاری پنهان وجود دارد که در این فضا حلقه های مفقوده در سایه سازمانی وجود دارند و بصورت پتانسیل بالقوه سازمان محسوب می شود. تبلور پتانسیل مذکور بصورت بالفعل نیازمند مدیریت حلقه های مفقوده در سایه سازمانی شرکتها و موسسات بوده و نتایج حاصل از اعمال مدیریت مذکور به پدید آمدن فضای آشکار ناشی از سایه زدایی سازمان منجر گردیده و ساختار تشکیلاتی و روشهای کاری مکمل وضعیت موجود پدید می آید. لذا اهمیت مدیریت حلقه های مفقوده در فضای پنهان سازمان از یک سو و عدم توجه کافی به این مقوله در سازمان ها مخصوصا سازمان های ایرانی از سویی دیگر، باعث شده است تا در این مقاله به ارایه تعریف های عمومی از حلقه های مفقوده در سایه سازمانی و معرفی برخی از انواع حلقه های مفقوده و تشریح الگوی پیشنهادی برای آشکارسازی و سایه زدایی در سازمان مبادرت گردد.تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نوع روش مورد استفاده برای تحقیق توصیفی و کتابخانه ای می باشد.