مدلسازی اثر تغییرات نوروترانسمیتر دوپامین در میزان لرزش دست برای بیماران پارکینسونی

در این تحقیق، ما اثر تغییرات نوروترانسمیتر دوپامین را بر عملکرد حرکتی عضلات دست بررسی می کنیم. ابتدا بخش های دخیل در بیماری پارکینسون را که شامل عضلات آگونیست و آنتاگونیست و سیستم اعصاب مرکزی و محیطی، مدل سازی کرده، سپس با تغییر مقدار دوپامین در تابع تبدیل مدل عقده های قاعده ای، نتیجه آن را در میزان لرزش دست محاسبه می کنیم. آزمایش های انجام شده، نشان می دهد که کاهش مقدار دوپامین از یک حد آستانه در عقده های قاعده ای، باعث افزایش نوسانات حرکتی دست در خروجی مدل می شود. ازاین رو نتایج آزمایش ها نشان دهنده صحت عملکرد مدل پیشنهادی در نمایش میزان لرزش دست می باشد