سواد خلاقیت: لازمه یادگیری مادام العمر در قرن بیست و یکم

برخلاف رویکرد سنتی که سواد تنها در قالب خواندن و نوشتن متون نوشتاری قلمداد می شد، امروزه انواع مختلفی از سواد مطرح شده است. نظر به اهمیت و ضرورت خلاقیت در رویارویی با تغییرات عصر حاضر و همچنین تاثیرات مختلف پرورش تفکر خلاق بر عملکرد افراد به عنوان یادگیرندگان قرن بیست و یکم، در این مقاله مفهوم سواد خلاقیت مطرح شده است. برای ضرورت طرح این نوع سواد دلایل مختلفی از جمله مزیت رقابتی، تاکید بر انحصاری نبودن خلاقیت، قابلیت پرورش آن، بهره وری ذهن، فرایندی بودن و مراتب صلاحیت در خلاقیت مطرح شده است. همچنین سواد خلاقیت در سه بعد(دانشی، نگرشی، مهارتی) با ذکر برخی از مولفه های اصلی آن معرفی شده است. البته باید توجه داشت که چارچوب مفهومی سواد خلاقیت در این مقاله یک کوشش اولیه است و ادعایی برای بی نقص بودن آن وجود ندارد. هدف از چنین تلاشی، قرار دادن خلاقیت در کانون توجه نظام های آموزشی و برنامه ریزی جدی برای پرورش آن در سطوح مختلف است؛ چرا که تفکر خلاق لازمه زندگی و کار در دنیای امروزی و از لوازم یادگیرنده مادام العمر است. در واقع، افرادی که فرصت می یابند استعداد و مهارت های خلاق خود را رشد دهند، برای زندگی و دنیای کار بهتر آماده می شوند. بنابراین خلاقیت و نوآوری بایستی در محور سیاست های مربوط به یادگیری مادام العمر باشد