بررسی زمان های عکس العمل و مانور ایست برای رانندگان اتوبوس مبتنی بر خصوصیات راننده و راه با استفاده از شبیه ساز رانندگی

یکی از مانورهای مهم در بحث فاصله دید تصمیم، مانور ایست است که در آیین نامه آشتو با نام های مانورهای A و B، آمده است. در این پژوهش سعی بر این است که زمان عکس العمل و مانور ایست برای رانندگان اتوبوس در ایران بر اساس نوع جاده، میزان اطلاعات دریافتی از مسیر و خصوصیات فردی راننده بدست آید. بدین منظور از 80 راننده اتوبوس شرکت واحد اتوبوسرانی تهران با استفاده از دستگاه شبیه ساز رانندگی اتوبوس آزمایش به عمل آمده است. نتایج نشان داد که مقدار زمان عکس العمل و مانور ایست در راه درون شهری به وضوح از زمان عکس العمل و مانور ایست در راه برون شهری بیشتر است. افزایش سرعت، زمان عکس العمل و مانور ایست را کاهش داده است. افزایش میزان اطلاعات دریافتی راننده از محیط، باعث افزایش زمان عکس العمل و تاخیر در اقدام به ترمزگیری شده است. نتایج نشان داد که رانندگان با سابقه رانندگی و سطح تصحیلات بیشتر، درک بهتری از اتفاقات پیش رو در مسیر رانندگی داشته و تحلیل اطلاعات سریعتری را ارایه دادند