مقایسه شکل پذیری و تشکیل مفاصل پلاستیک در مهاربند زانویی قطری و شورون

تحقیق حاضر باهدف مقایسه شکل پذیری و تشکیل مفاصل پلاستیک در سیستم مهاربندی جانبی به نام مهاربند زانویی قطری و شورون در نظر گرفته شده است. در این سیستم (به طورمعمول به صورت همگرا) مهاربندها با عضوی واسطه، معروف به عضو زانویی به تیر و ستون متصل می شوند. ایده کلی آن است که طراحی به گونه ای انجام پذیرد تا در زلزله های شدید فقط عضو زانویی تسلیم شود و بقیه اعضا در حالت ارتجاعی باقی بمانند و یا تعداد مفاصل پلاستیک در تیرها و ستون ها و همچنین کمانش بادبندها کاهش قابل توجهی یابد. در این تحقیق المان زانویی برای دو قاب خمشی با تعداد طبقات2 و 10در 3 دهانه موردبررسی قرار گرفته است. قاب ها توسط نرم افزار SAP تحت آنالیز استاتیکی غیرخطی(پوش آور) قرارگرفته اند. در این تحقیق نوع رفتار سازه و روند تشکیل مفاصل پلاستیک را در قاب هایی مختلف با دو نوع مهاربند زانویی قطری و شورون مورد بررسی قرار گرفته است. در تجزیه وتحلیل غیرخطی المان های زانویی قبل از کمانش مهاربندها به طور متوالی تسلیم شدند..ازاین رو، می توان حدس زد که طراحی المان های زانویی با توجه به ظرفیت الاستیک آن ها یک استراتژی مناسب برای اطمینان از این که المان های زانویی اولین المان هایی هستند که به سازه به اتلاف انرژی جذب شده از طریق تشکیل مفاصل پلاستیکی کمک می کند است. نتیجه بررسی ها نشان می دهد که قاب با سیستم مهاربند زانویی شورون شکل پذیری بیشتری نسبت به قاب با مهاربند زانویی قطری دارد.استفاده از سیستم مهاربند زانویی شورون ، شکل گیری مفاصل پلاستیک در اعضای اصلی سازه را نسبت به سیستم مهاربند زانویی قطری کاهش می دهد.