عوامل محیطی موثر در کاهش استرس بیماران در بیمارستان

بیمارستان نهادی است اجتماعی که برای تداوم بخشیدن به بقای انسانها و بازگشت به تندرستی و معالجه امراض به تدریج در تاریخ زندگی اجتماعی مردم پدیدار گشته و به عنوان یک نیاز در جوامع بشری نمایان شده است .مراکز درمانی فضایی هستند که بر روح و روان بیمار تاثیر می گذارند و استرس در انسان به عنوان یکی از شاخصهای سلامت روان می تواند با طراحی درست این بستر کاهش یابد.علاوه بر استرس ناشی از بیماری، فرد با حضور در بیمارستان و بستری شدن در تعامل با محیط قرار گرفته و در صورت وجود محرکهای تنش زای محیطی بر استرس وی افزوده می شود که در این مرحله منجر به افسردگی و تداوم بیماری خواهد شد. بر طبق پژوهش های انجام شده فاکتورهایی که در برنامه ریزی و طراحی مراکز درمانی برای کاهش استرس بیماران و ایجاد محیطی مناسب ، می بایست مورد ملاحظه قرار گیرد عبارتند از :نورپردازی ، رنگ فضا ،تسهیلات آسایش و ایمنی بیمار و همراه او ،حذف یا کاهش آلودگی صوتی، رطوبت و تهویه، طراحی پنجره های مناسب ،بکاربردن گیاهان طبیعی و مصنوعی ،طراحی اتاقهای خصوصی(حفظ خلوت) ،آتریوم و استفاده از آثار هنری در محیط داخلی بیمارستان (حواس پرتی مثبت ). چون طراحی و معماری مرا کز درمانی به عنوان یک ضرورت در روند درمان مطرح می شود می توان با بهره گیری از معماری داخلی فضاهای درمانی و توجه به عوامل کالبد ی براساس اصول زیبایی شناسی و عملکردی معماری، به خلق فضای مناسب و واجد ارزش فضایی پرداخت تا استرس و اضطراب بیماران را که ناشی از حضور در مراکز درمانی و یا بیماری است، کاهش داد.