آموزش مهارتهای زندگی ،کاهش وراهکارهای پیشگیری از آسیب های خانواده دختران نوجوان

این پژوهش با هدف تبیین راهکارهای پیشگیری از آسیب های اجتماعی به بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر ویژگی های شخصیتی نوجوانان دختران متوسطه دارای آسیب های اجتماعی پرداخته است . بدین منظور از نمونه های در دسترس ( مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره شهر ارومیه ) والدین40 تن از دختران متوسطه گروه سنی 15 تا 22 سال که دست کم دارای سابقه ی 2 بار اقدام به خودکشی یا شش ماه وابستگی به مواد مخدر و یا حداقل تجربه 2 بار فرار از منزل را داشته اند ، انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده ، مقیاس خودکشی بک ، تست خود پنداره ی بک و پرسشنامه ی محقق ساخته سنجش فکر فرار و اعتیاد با اعتبار محاسبه شده %71از روش دو نیمه کردن و روایی محتوایی می باشد که در مورددختران متوسطه اجرا شد . طرح پژوهشی پیش آزمون – پس آزمون با یک گروه کنترل است.پس از اجرای پیش آزمون ، والدین و نوجوانان آنان در گروه های آزمایش و کنترل به گونه ی تصادفی، قرارگرفتند وآموزش مهارت های زندگی مشتمل بر مهارت رویارویی ، حل مسیله و تصمیم گیری مهارت ارتباطی و خودآگاهی به مدت 4ماه به صورت 1 جلسه ی 90 دقیقه ای در هفته برای والدین ودختران نوجوانان گروه آزمایش اجرا شد و در گروه کنترل تنها نوجوانان مورد آموزش قرار گرفتند و پس از اتمام آموزش ، نوجوانان بار دیگر با ابزارهای پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند . تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که آموزش مهارت های مورد نظر باعث کاهش افکار خودکشی گرایانه دردختران نوجوانان دارای سابقه ی خودکشی می شود ، اما در کاهش افکار فرار در دختران نوجوانان دارای تجربه ی فرار موثر نمی باشد و همچنین آموزش مهارت های مورد نظر بر کاهش خود پنداره ی منفی در سه گروه دختر نوجوان مورد نظر موثر بود.