تعیین و اولویت بندی عوامل موثر بر توانمندی ایستگاههای آتش نشانی در آتش سوزی های پس از زلزله، مطالعه موردی ایستگاه های تحت پوشش منطقه 19 شهرداری تهران

کلانشهر تهران به عنوان یکی از بزرگترین و پرجمعیتترین شهرهای جهان، همواره با حوادث و رویداهای مختلفی همراه بوده و خواهد بود که جان و مال مردم را به چالش خواهد میکشید، عمدهترین آن آتشسوزی پس از زلزله و تبعات آن خواهد بود. آتش عامل مخرب مهمی است که، در صورت عدم رعایت نکات ایمنی باعث خسارتهای جانی و مالی فراوان میشود و با بسیاری از بلایای طبیعی و سوانح همراه است .آتش سوزیهایی که به دنبال زلزله یا حوادث دیگر ایجاد میشود، اغلب بیش از فاجعه اصلی ویرانی به دنبال دارد. وجود صنایع و انبارهای بزرگ و کوچک شیمیایی و سلولزی و نفتی در شهر تهران و خطرات احتمالی ناشی از آنها نظیر انفجار، آتشسوزی و خروج گازهای سمی، حتی در شرایط عادی باید مورد توجه قرار گرفته و باید مسیولین از خطرات بالقوه آنها مطلع گردد. چرا که خطر آتشسوزی پس از زلزله بصورت یک مسیله مجهول و حل نشده در تهران باقی مانده که متاسفانه مسیولین و متولیان امر در سازمان مدیریت بحران تدابیر جدی در این امر نیاندیشیدند. مدیریت این گونه حوادث که ازتنوع بی شماری برخوردار هستند نیاز به امکانات و تجهیزات پیچیده واطلاعات دقیقی از علوم و فنون مختلف دارد. مدیران و مسیولین سازمان آتشنشانی بایستی دقیقا از استانداردهای ایمنی و حفاظت از حریق آگاهی داشته و تجهیزات و ابزار لازم جهت ارایه خدمات امدادی را در اختیار گرفته و به کار ببرند. وقوع حوادث و آتشسوزیهای پس از زلزله هر چند کوچک و جزیی باشد (مثل نشت گاز، آتشسوزی یک خودرو) سازمانهای خدماتی و نیروهای امدادی متعددی را به فعالیت وا میدارد. لازم به ذکر است که در چند سال اخیر سازمان آتش نشانی تهران به کمک سازمانهای همکار تا حدودی توانسته ایمنی نسبی را در حالت عادی ایجاد کند، ولی هنوز این سوال مطرح است که سازمان آتش نشانی تا چه میزان توانایی مقابله با خطرات آتش سوزی پس از زلزله را دارد