نقش خود کارآمدی تحصیلی در پیش بینی اضطراب اجتماعی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر مطالعه نقش خود کارآمدی تحصیلی در پیش بینی اضطراب اجتماعی دانشجویان میباشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان شهرستان آستارا میباشد که بالغ بر4000 نفر میباشند. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت مرحله ای و در دو مرحله انجام گرفت در مرحله اول از بین کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد شهرستان آستارا600 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه اضطراب اجتماعی را تکمیل نمودند. در مرحله دوم از بین این افراد تعداد 60 نفر از دانشجویانی که در پرسشنامه خود کارآمدی تحصیلی نمره بالایی به دست آورده بودند، انتخاب شدند. سپس پرسشنامه های (خود کارآمدی تحصیلی و اضطراب اجتماعی) در اختیار آنان قرار گرفت تا تکمیل کنند و در نهایت پرسشنامه ها جمع آوری شده و اطلاعات توسط نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. داده های پژوهش، با آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج تحلیل فرضیات نشان داد که خود کارآمدی و ابعاد آن (خودکارآمدی تحصیلی، خودکارآمدی اجتماعی و خودکارآمدی هیجانی) توان پیش بینی اضطراب اجتماعی دانشجویان را دارند.