بهینه سازی کشت باکتری Vibrio sp . Persian1 بومی ایران به منظور طراحی سیستم هشداردهنده آلودگی آب و مواد غذایی

آلودگی های محیط زیستی یک مشکل عمده جهانی است که روز به روز در حال افزایش بوده و این امر صنایع غذایی و آب آشامیدنی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. از طرفی دیگر، احتمال آلودگی منایع آب آشامیدنی به صورت غیر عمد(توسط سموم کشاورزی) و عمد(مقاصد بیوتروریستی) بسیار محتمل است، بنابراین ارزیابی سطوح آلودگی برای سلامتی جامعه بسیار مهم و حیاتی می باشد. حسگرهای زیستی ابزارهای دقیقی هستند که امروزه در سطح گسترده ای جهت تشخیص انواع آلودگی استفاده می شوند. از این میان استفاده از حسگرهای زیستی میکروبی بیولومینسانس به عنوان یک ابزار سریع و دقیق هشدار آلاینده ها دارای کاربرد فراوانی است. در مطالعه اخیر محیط کشت باکتری بومی Vibrio sp. Persian 1 جهت استفاده در هشدار سریع و دقیق آلاینده ها مورد استفاده و بهینه سازی قرار گرفته و عملکرد آن با باکتری Vibrio fischeri مورد مقایسه قرار گرفت.برای این منظور ابتدا چهار محیط کشت SWC#1 ، SWC#2 ، LB و photonacretium broth تهیه شد و باکتری های مورد نظر در آنها تلقیح گردید و به مدت 20 ساعت در شیکر انکوباتور((120rpm دمای 25 درجه سانتیگراد گرماگذاری شد. و در انتها نشر نوری بیولومینسانس توسط دستگاه لومینومتر بررسی گردید. با توجه به اطلاعات به دست آمده از بین چهار محیط کشت، میزان نشر بیولومینسانس برای باکتریVibrio sp. Persian1 در محیط کشت photonacretium broth عدد 1.766.755 RLU را نشان می داد که نشان دهنده بهترین رشد باکتری و نشر بیولومینسانس در مقایسه با نمونه تجاری بوده است. در نتیجه از این باکتری برای توسعه سامانه هشدار آلودگی آب و مواد غذایی می توان در تحقیقات آتی استفاده نمود