بررسی رابطه سبک مدیریت و رضایت شغلی (مطالعه موردی: کارکنان و اساتید دانشگاه پیام نور قیدار)

با توجه به اینکه در عصر حاضر مدیریت به شدت زیادی مورد تاکید است، این حقیقت روز به روز نمایانتر میگردد که موفقیت سازمانیها بستگی کامل به استفاده صحیح و کاربرد موثر نیروی انسانی بر پایه علوم رفتاری دارد. (علاقه بند، 1365 ص 81) درجامعه ایران نیز مانند سایر نقاط جهان، هر مدیر برای اداره سازمان خود از روش یا روشهای خاص استفاده میکند که اگر به صورت کلی به این روشها نگاه کنیم از آنها به اصطلاح سبکهای مدیریت نام میبرند. در این نوشته چهار سبک (1- رابطه مدار، 2-تفویضی، 3- مشارکتی و 4-امرانه)که به نظر میرسید با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه پیام نور ارتباط دارد شناسایی شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع پیمایشی است. ضمن اینکه بر حسب مورد از منابع کتابخانهای (منابع چاپی و الکترونیکی) مطالعه میدانی (اجرای پرسشنامه) برای جمعآوری اطلاعات استفاده شده است. برای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه طراحی و پس از نمونه گیری پرسشنامه ها بین نمونه ها توزیع، جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. در نتیجه بین سبک مدیریت رابطه مدار و سبک مدیریت مشارکتی با رضایت شغلی رابطه معناداری وجود دارد و بین سبک مدیریت تفویضی و آمرانه با رضایت شغلی رابطه معنادری وجود ندارد