رابطه عدالت سازمانی و سلامت روانی در کارکنان فرمانداری استان مازندران

سابقه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ادراک کارکنان از عدالت سازمانی با سلامت روانی آنان است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است.مواد و روش ها: جامعه آماری آن را کلیه کارکنان فرمانداری استان مازندران در سال 1393 به تعداد 195 نفر تشکیل میدهند. که براساس جدول کرجسی و مورگان (1970) و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای در سطح اطمینان 95% و خطای اندازه گیری 5% تعداد 145 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری دادهها از پرسشنامه عدالت سازمانی مدل کالکوییت (2001) در 4 مولفه (توزیعی، رویه ای، بین فردی و اطلاعاتی) با 20 سوال و پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ (GHQ- 28) در 4 مقیاس (نشانه های جسمانی، اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی) با 28 سوال استفاده شد.یافته ها: روایی صوری و محتوایی ابزار با توجه به استاندارد بودن، به تایید استاد راهنما رسید و پایایی آن با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامهی عدالت سازمانی =0/811 و برای پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ =0/840 بدست آمده که از لحاظ آماری معنادار میباشد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها در بخش آمار توصیفی از جدول فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، جداول و نمودارها استفاده شده و در بخش آمار استنباطی از آزمونهای کولموگروف- اسمیرنوف، رگرسیون خطی ساده و چندگانه و همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار Spss16 استفاده شده است.استنتاج: نتایج پژوهش نشان داد که بین عدالت سازمانی و ابعاد آن (توزیعی و اطلاعاتی) با سلامت روانی کارکنان فرمانداری استان مازندران رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. بدین معنی که هر چقدر درک کارکنان از وجود عدالت در سازمان افزایش پیدا میکند، بروز علایم و عوارض روانی در آنان کاهش مییابد.