بررسی نقش سرمایه اجتماعی در پیروزی عملیاتهای جنگ تحمیلی

با آغاز جنگ تحمیلی و تهاجم عراق به مرزهای ایران، ارتش نوپای جمهوری اسلامی مجموعه عملیاتهای منظم و کلاسیکی را انجام داد که موفقیتهای مورد انتظار را به همراه نداشتند. با عزل بنی صدر و ورود سپاه به جبهه های جنگ، پیروزیهای ایران آغاز و جبهه های جنگ به خاک عراق کشیده شده، با توجه به حمایتهای همه جانبه غرب و کشورهای عربی از عراق و تحریم تسلیحاتی ایران از سوی غرب، باید عوامل دیگری را در پیروزی رزمندگان ایران در نظر داشت. عامل انسانی و روابط اجتماعی از مواردی هستند که تاکنون با محوریت مباحثی مانند شخصیت حضرت امام (ره) در رهبری انقلاب، ایمان، معنویت، ایثار و فرهنگ شهادت، در میان رزمندگان در مقاله ها یا کتابهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله تلاش می شود تا موفقیتهای رزمندگان ایران از منظر سرمایه اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد. سرمایه اجتماعی از جمله عواملی است که ضمن از بین بردن سلسله مراتب فرماندهی بصورت افقی (آنچنان که در ارتشهای مدرن شاهد آن هستیم) باعث ایجاد اعتماد، همدلی، ایثار، همکاری و همیت قسمتی در اجتماعی مانند نیروهای نظامی می شود. وجود سرمایه های اجتماعی و پیامدهای آن باعث می شود که نیروهای نظامی با در دست گرفتن ابتکار عمل در گروههای و دسته های بعضا کوچک بصورتی عملیاتی به اداره مناطق جنگی بپردازند و از قدرت مانور و تحرکات بیشتری برخوردار باشند. وجود سرمایه اجتماعی در کنار تخصص، تجربه و تجهیزات پیشرفته می تواند نیروهای مسلح توانمند و پرتحرکی را برای جمهوری اسلامی ایران بوجود آورد. نگارنده تلاش دارد تا ضمن تعریف و برشمردن مزایای سرمایه اجتماعی در شبکه های اجتماعی به بررسی نقش و تاثیر مثبت سرمایه اجتماعی در نیروهای ارتش و سپاه پاسداران در طول هشت سال دفاع مقدس بپردازد و نهایتا راهکارهایی برای ایجاد و تقویت آن در نیروهای مسلح ارائه نماید.