ارایه مدل پیشنهادی برای مکان گزینی اماکن ورزشی با استفاده از تلفیق سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روشهای تصمیم گیری چندمعیاره (MCDM)

با توجه به اهمیت ورزش، اماکن ورزشی باید به گونه ای در سطح شهر پراکنده باشند که عموم مردم بتوانند به آن دسترسی داشته باشند. در حال حاضر، یکی از مهمترین مشکلات موجود در شهرها استقرار نامناسب فضاهای ورزشی است به نحوی که بسیاری از افراد به علت دسترسی نداشتن به آنها نمیتوانند از مکانهای ورزشی به صورت مطلوب استفاده کنند. حل این مشکلات به برنامه ریزی و مدیریت در زمینه مکانیابی با روشهای نوین مانند سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روشهای تصمیم گیری چند معیاره ( MCDM) نیاز دارد. هدف این تحقیق تلفیق دو روش MCDMوGIS به منظور ارایه مدلی پیشنهادی برای مکان گزینی اماکن ورزشی با هدف تساوی در دسترسی است. روش تحقیق توصیفی -تحلیلی و نوع آن کاربردی است. اطلاعات به دست آمده از طریق نرم افزارهای ARC GIS در قالب لایه های اطلاعاتی تحلیل میشود و بعد از تهیه نقشه ها، با روی هم قرار دادن آنها بهترین مکان مشخص میشود. به منظور وزندهی به معیارها بر اساس مدل AHP از پرسشنامه و نرم افزار Expert Choice استفاده شد. نتیجه این تحقیق ارایه مدل بهینه مکان-یابی برای فضاهای ورزشی است که در چهار مرحله انجام شد: 1 -تعیین و الویت بندی معیارها؛ -2 تعیین محدودیت های منطقه و شعاع عملکردی؛ -3 آماده کردن لایه های مربوط به دو مرحله قبل؛ -4 همپوشانی نقشه ها و انتخاب بهترین مکان. برای وزندهی به معیارها از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد که به تعیین و اولویت بندی چهار معیار جمعیت، پتانسیل توسعه، همجواری و دسترسی منجر شد.با توجه به مدل ارایهشده و تلفیق سیستم اطلاعات جغرافیایی و مدلهای تصمیم گیری میتوان در ساخت اماکن و توزیع عادلانه آنها در سطح شهر، تحرک و در نتیجه آن سلامت اجتماعی را به شهروندان هدیه داد و باعث صرفه جویی در هزینه و افزایش بهرهوری شد.