ارزیابی کارایی روش ترسیب شیمیایی از انسیون در حذف ریکابت سینایدی فونلی از محلول های آبی

ترکیبات سیانیدی و فنلی به عنوان مواد سمی در فاضلاب خروجی از صنایع مختلفی از جمله پالایشگاه های نفت، پتروشیمی کارخانجات ساخت حشره کش ها، صنایع آبکاری فلزات و صنایع تولید فولاد وجود دارند. از آنجایی که ترکیبات فنلی و سیانیدی به عنوان ترکیبات خطرناک سمی می توانند باعث ایجاد مخاطرات زیست محیطی و بهداشتی گردند، باید قبل از تخلیه به محیط زیست بر اساس نوع منبع پذیرنده در محدوده های مجاز مربوطه تصفیه و به محیط تخلیه گردند. این تحقیق با هدف امکان سنجی استفاده از فرآیند ترسیب شیمیایی و ازن زنی در حذف و کاهش میزان ترکیبات سیانیدی و فنلی از فاضلاب صنعتی و مقایسه نتایج حاصل انجام گرفت. این تحقیق به صورت مطالعات توصیفی آزمایشگاهی در یک سیستم پایلوت آزمایشگاهی و با استفاده از مولد ازن، راکتور واکنش و دستگاه جار تست و با استفاده از مواد منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید و کلرو فریک و همچنین پلی الکترولیت کاتیونی به عنوان کمک منعقد کننده انجام گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از پلی آلومینیوم کلراید با غلظت 200 میلی گرم در لیتر دارای راندومان 98 % و کلروفریک با غلظت 200 میلی گرم در لیتر دارای راندومان 96 % در حذف سیانید از نمونه مورد مطالعه بود. ضمن اینکه تزریق پلی آلومینیوم کلراید با غلظت 200 میلی گرم در لیتر باعث حذف کدورت به میزان 99 % گردید. گزینه برتر در روش ازناسیون با تزریق hr/o2 15gr دارای راندومان حذف 98/4% در حذف سیانید و 98/8% در حذف فنل از نمونه بود. گزینه برتر روش ازن زنی دارای راندومان حذف سیانید بالاتری از روش استفاده از پلی آلومینیوم کلراید بود ولی هر دو روش دارای راندومان تقریبا یکسانی در حذف فنل می باشند.