ارتباط بین دوام و پارمترهای هدایت الکتریکی در بتن های خودتراکم حاوی ترکیبات دوتایی و سه تایی میکروسیلیس و متاکایولین

استفاده از بتن های خودتراکم در سازه های بتنی در ایران رو به افزایش است. به منظور بهبود دوام بتن های در برابر محیط های کلریدی، به کارگیری میکروسیلیس و متاکایولین رایج شده است. در این تحقیق، به بررسی تخلخل، ضریب مهاجرت یون های کلرید و مقاومت الکتریکی بتن های خودتراکم حاوی ترکیبات دوتایی و سه تایی میکروسیلیس و متاکایولین پرداخته شد. برای بررسی هدف تحقیق حاضر، پنج مخلوط بتن خودتراکم دارای 450 کیلوگرم بر مترمکعب مواد سیمانی و نسبت آب به سیمان 45 / 0 ساخته شد. مخلوط های دوتایی حاوی 8 و 12 درصد میکروسیلیس و 20 درصد متاکایولین تهیه شد. مخلوط سه تایی حاوی میکروسیلیس و متاکایولین با درصد های جانشینی به ترتیب 8 و 20 و72 درصد سیمان در نظر گرفته شد. به منظور تعیین نحوه اثر این دوماده پوزولانی در دوام بتن های خودتراکم، ارتباط بین پارامترهای هدایت الکتریکی منافذ و معیارهای دوام از جمله ضریب مهاجرت یون های کلرید و مقاومت الکتریکی بررسی شد. نتایج نشان داد، ضریب مهاجرت یون های کلرید تابعی از خصوصیات شیمیایی (هدایت الکتریکی سطح منافذ) وخصوصیات فیزیکی (پیچ و خم منافذ) ریز ساختار بتن است. اما مقاومت الکتریکی ارتباط قوی با پیچ و خم منافذ دارد.