شبهات وهابیت به شفاعت و پاسخ شیعه به آن ها

فرقه وهابیت که در قرن دوازدهم توسط محمد ابن عبد الوهاب بنیان گذاری شده است به دلیل برداشت های غلط و تفسیرنادرست از آیات قرآن شبهه های گوناگونی را در زمینه ی مسایل اعتقادی سایر مسلمانان به خصوص شیعیان مطرح کرده اند؛ ازجمله شبهاتی که توسط وهابی ها مطرح شده این است که آنان طلب شفاعت از پیامبر (ص) و اولیاء حرام و راهی به سوی شرکمی دانند. مسلمانان را به خاطر طلب شفاعت و توسل به اولیای الهی و زیارت قبور مشرک معرفی نمودند ومعتقدند که شافعان درروز قیامت درباره گناهکاران امت شفاعت خواهند کرد ولی ما هرگز حق نداریم در این جهان از آنان طلب شفاعت کنیم.این تحقیق از جهت هدف کاربردی است و به دنبال پاسخ گویی به شبهه وهابیان در مورد شفاعت می باشد. روش بکار رفتهدر آن توصیفی و تحلیلی و مطالب آن به صورت کتابخانه ای گردآوری شده است. درخواست شفاعت از پیامبر (ص) و اولیا درصورتی شرک است که درخواست کننده، آن ها را معبود خویش قرار داده و پرستش کند یا این که معتقد باشد که آن ها درفاعلیت و تاثیر گذاری، مستقل از اراده و قدرت خداوند عمل می کنند؛ در حالی که شیعیان، نه تنها چنین اعتقادی ندارند بلکهپیامبر (ص) و اولیا (ع) را واسطه های فیض الهی می دانند که به اذن و اراده ی خداوند عمل می کنند.بنابراین، درخواست شفاعت شیعیان از آن بزرگواران و توسل به ایشان با چنین اعتقادی، شرک نیست. لذا در این تحقیق بهتاریخچه وهابیت ، تعریف شفاعت و سپس به شبهات وارده درباره شفاعت از جانب وهابیان پرداخته و ارایه پاسخ نموده است.