یافته های تحقیقاتی و برنامه توسعه ای کشت کینوا در اراضی شور و کم بازده ایران

مهمترین مشکلی که امنیت غذایی کشور و جهان را تهدید می کند کمبود ک م ی و کیفی منابع آب است. در حال حاضر کشاورزی عمده ترین مصرف کننده منابع است و به همین دلیل آسیب پذیرترین بخش ناشی از بحران کم آبی خواهد بود. کینوا (Chenopodium quinoa) هالوفیت اختیاری بوده که جزو شبه غلات دسته بندی می شود. این گیاه حدود 5000 سال در منطقه آند کشت می شده است. این گیاه به عنوان یک گیاه جدید در کشورهای مختلفی مانند کشورهای اروپایی، آمریکای شمالی، کانادا، آفریقا، مراکش، پاکستان و هند با موفقیت شده است. یافته های تحقیقاتی تاکنون نشان داده است که کینوا با منابع آب شور (14dS/m) توان تولید 3 تن دانه در هکتار را دارد و با توجه به تنوع ژنتیکی از لحاظ حساسیت به فتوپریود و تحمل به تنش شوری و خشکی می توان برای مناطق اقلیمی مختلف ژنوتیپ مناسب معرفی نمود. نتایج تحقیقاتی در شرایط دیم نیز بسیار امیدبخش بوده و با 200 میلیمتر بارندگی عملکردهای بالای 4 تن در هکتار گزارش شده است. با توجه به نتایج تحقیقاتی، برنامه توسعه ای گیاه با منابع آب شور و اراضی دیم کم بازده برنامه ریزی گردید. تولید هسته اولیه در مرکز ملی تحقیقات شوری انجام شده و همچنین تولید بذر در سطح وسیع توسط بخش خصوصی در حال انجام است. نیاز است همزمان با تولید گیاه، فرآوری، بسته بندی و بازاریابی آن نیز توسط بخش خصوصی انجام شود.