راهنمای کاربرد آبهای شور در شورورزی

کمبود منابع آب شیرین و افزایش تقاضا برای آب شرب در مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران، استفاده از اراضی و منابع آب مبتلا به شوری را از طریق فناوری شورورزی، برای ارتقاء امنیت غذایی کشور ضروری می نماید. شورورزی بهره برداری پایدار از محیط های شور برای تولید محصولات اقتصادی (کشاورزی و صنعتی) است. یکی از عوامل مهم برای انجام فعالیت های اقتصادی مختلف در شورورزی، کیفیت آب شور موجود است. انواعطبقه بندی های آب از نظر شوری، به منظور استفاده در آبیاری محصولات رایج کشاورزی و زیستگاه های دریایی و تالابی ارایه شده اند. با توجه به اهداف و نوع فعالیت های شورورزی، این سیستم های طبقه بندی نمی توانند کاربرد عملی در شورورزی داشته باشند. لذا هدف از این نوشتار، ارایه راهنمای جدید برای موارد مختلف کاربرد و مصرف آبهای شور در شورورزی است. یک سیستم طبقه بندی تحت عنوان طبقه بندی کاربرد آب در شورورزی تهیه و ارایه شده است. این سیستم، صرفا طبقه بندی کیفی آب نبوده و با توجه به تنوع فعالیت های اقتصادی شورورزی، طبقه بندی کاربرد آب در شورورزی است. این راهنما برای فعالیت های تولیدات گیاهی، دامپروری، پرورش جلبک و گیاهان آبزی، آبزی پروری و کاربردهای صنعتی و زیست محیطی، به پنج گروه کلی طبقه بندی شده است. برای تعیین نوع فعالیت های اقتصادی و قابل تلفیق در یک مجتمع شورورزی و طراحی آن در یک مکان خاص، می توان از راهنمای کاربرد آب های شور در شورورزی به عنوان نقطه شروع در تصمیم گیری و طراحی استفاده کرد.