اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر افزایش خودکارآمدی و بهبود علایم اعتیاد در بیماران وابسته به مواد شهرستان زاهدان

پژوهش حاضر به منظور اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر افزایش خود کارآمدی و بهبود علایم اعتیاد در بیماران وابسته بهموادمخدر شهر ستان زاهدان صورت گرفت. روش: به این منظور، 90 نفر از بیماران وابسته به مواد که در سه مرکز ترک اعتیادخصوصی در سطح شهرستان زاهدان تحت درمان بورپه نورفین قرار داشتند با استفاده از نمونه گیری تصادفی در دو گروهآزمایشی (45 نفر) و کنترل (45 نفر) برر سی شدند. گروه مورد آزمایش به مدت 10 جلسه تحت درمان شناختی- رفتاری بهسبک کارول قرار گرفتند و گروه کنترل فقط داروی بورپه نورفین و دیگر داروهای فیزیکی دریافت می کردند. همه آزمودنی هادر ابتدای پژوهش، در حین پژوهش (بعد از سه ماه) و سه ماه بعد از درمان (پیگیری) پرسشنامه خودکارآمدی را تکمیل کردندو از نظر میزان بهبودی علایم اعتیاد و روند درمان با استفاده از پرسشنامه نیمرخ اعتیاد مادزلی و توسط روان شناس موردسنجش قرار گرفتند. یافته ها نشان می دهد که آزمون تحلیل کواریانس حکایت از اثربخشی درمان و بقای آن در افزایشخودکارآمدی و کاهش نمرات نیمرخ مادزلی داشت. نتایج نشان داد که درمان شناختی-رفتاری در افزایش خودکارآمدی وبهبود سلامت روانی و جسمانی بیماران وابسته به موادمخدر موثر است.