امکان کاربرد قارچ های آنتاگونیست و علف کش ها و تلفیقی از آنها در کنترل برخی عوامل بیماریزای گیاهی

با توجه به رویکرد جدید، استفاده از روش های بیوکنترلی به جای ترکیبات شیمیایی در سالهای اخیردر کنترل بیولوژیک بیمارگرهای گیاهی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. کاهش یا حذف کاربرد آفت-کش ها در کشاورزی امری بسیار ضروری است. برای رسیدن به این هدف استفاده از روشهای جدید وجایگزین مناسب بر اساس عوامل بیوکنترلی برای کنترل بیمارگر ها به تنهایی و یا ادغام با دوز پایینی ازمواد شیمیایی مورد نیاز می باشد. در میان تمامی آفت کش ها شیمیایی، علف کش ها بیشترین میزان مصرفرا در کل دنیا به خود اختصاص دادهاند. علف کش ها علاوه بر تاثیر بر علف هرز هدف ما، میتوانند بهشیوه های مختلفی از طریق تاثیر گذاری روی گیاهان و میکروارگانیسم های مفید خاک بر روی بیمارگر-های گیاهی موثر واقع شوند. این ترکیبات به تنهایی یا در تلفیق با میکروارگانیسم ها برای مدیریت بیماری های گیاهی استفاده می گردد. علف کش های کاربردی در خاک همچون تریفلان و اتانول فلورالین بیشترین خاصیت ضد قارچی در محیط آزمایشگاهی را داشتند و علف کش های سیکلوکسیدیم و ستوکسیدیم به ترتیب بیشترین و کمترین خاصیت توکسینی را بر علیه تریکودرما داشتند و علف کشهالوکسی فوب اتوکسی اتیل سطح متوسطی از فعالیت ضد قارچی را نشان داد. نتایج تحقیقات کارایی اینرهیافت را در بیوکنترل بیمارگرها از طریق استفاده توام علف کش ها و قارچهای آنتاگونیست به اثباترسانده است.