تربیت شهروند انتقادپذیر و انتقادگرا

هدف از انجام پژوهش حاضر، واکاوی چگونگی تربیت شهروند انتقادپذیر و انتقادگرا میباشد. برای دستیابی به این هدف،از روشهای توصیفی- تحلیلی و اسنادی- کتابخانه ای بهره برده شد. یافته ها نشان میدهند که تربیت شهروند انتقادپذیر وانتقادگرا در راستای پرسشگری و پاسخگویی، برای کمال و اصلاح اجتماع، سرمایهای بس گرانبهاست. در این زمینه، تلاشبر آن بوده تا ضمن ذکر برخی از ویژگیهای شهروند انتقادپذیر و انتقادگرا و اشاره به برخی از ضعفهای آن، به ارایه راهکارهایروشن و عملیاتی برای این نوع تربیت، پرداخته شود. به طوری که با بهره وری از روش های مناسب در جامعه میتوان در یکچرخه ی صحیح نقد و انتقاد پذیری، با نمایاندن نواقص و کاستی ها به دنبال بهبود وضعیت موجود باشیم؛ به گونه ای که نوعیتربیتی صحیح تقویت کرد و فصل جدیدی را در تربیت شهروندی پدید آورد. ذهن شهورند منتقد، به عنوان عاملی اصلاحیو پیش برنده و بالنده، به برنامه ریزان، مدیران و مجریان، مجال بازنگری، همهسونگری و واقعیت نگری می بخشد پس میتوانجامعه ای تربیت کرد که شهروندانی خردمند، ارزش مدار و رشد یافته داشته باشد.