بررسی نقش برجسته های هخامنشیان بر اساس علم زبان بدن

خامنشیان با وسعتی حدود 44٪ دنیا و 23 ساتراپ، بزرگترین امپراتوری جهان باستان است که در تمام دنیا شاهد آثار و بناهای برجای مانده از آن دوران هستیم. تخت جمشید این نگین معماری، هنر وسیاست که نشان از ذکاوت داریوش و جانشینانش دارد یک استثنا در طول تاریخ جهان بوده که همواره مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در مورد چگونگی رفتار ومنش شاهان هخامنشی، یونانیان کتابهای زیادی به رشته تحریر در آورده اند که با توجه به اختلاف نظرهایی که دارند نمی توان تنها به آن ها اکتفا نمود. با پیشرفت علوم مختلف بسیاری از رازهای نیاکان گذشته مشخص شده است که با استناد بدان ها می توان پی به افکار و اندیشه آنان برد.از جمله علومی که امروزه بسیار مورد استفاده قرار می گیرد، علم زبان بدن است. زبان بدن در واقع یک ارتباط غیر کلامی است که ما به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه از آن استفاده می کنیم. این ارتباط غیر کلامی شامل ارسال و دریافت سیگنال های بدون کلام می شود. گفته میشود که ارتباطات خوب پایه و اساس رابطه های موفق است، بنابراین توانایی شناخت و استفاده درست از رابطهی غیر کلامی یا همان زبان بدن ابزار قدرتمندی است که این امکان را میدهد تا منظور واقعی شاخص را به فرد مقابل برساند و تعامل با دیگران را به یک تجربه ی آسان و لذت بخش تبدیل سازد. این پژوهش قصد دارد تا با استفاده و مقایسه میان تصاویر نقش برجسته های پلکان آپادانا و بررسی صحنه های هدیه آورندگان به دربار پادشاهان هخامنشی با استفاده از علم زبان بدن به روابط میان شاهان هخامنشی و ملل تحت تبعه خود دست یابد. بدیهی است این پژوهش برای اولین بار است که صورت می گیرد و تمامی نقش ها تجزیه و تحلیل شده و از لحاظ مفهومی و معنا شناسی ، با توجه به علم یاد شده معرفی می شوند