بررسی تاثیرات معماری دیجیتال در معماری داخلی و ارایه مدل های پارامتریک

امروزه با ظهور علوم جدید، معماری نیز دستخوش تغییرات فراوانی شده است. به نظر برخی معماران، دیگر روش های سنتی طراحی، قادر به پاسخگویی نیازهای مردمان این کره خاکی و تنوع طلبی و ارضای عطش نو آوری آنان نمی باشد. با گذشت زمان و گسترش روزافزون فناوری های نوین و تکنیک های ساخت و ساز دیجیتال، گرایش معماران به استفاده از مصالح و ابزارهای نوین برای حل مشکلات طراحی و ساخت بیشتر شده است. در حال حاضر مکتب طراحی پارامتریک در تمامی مقیاس ها از معماری تا طراحی داخلی و طراحی شهری و مباحث سازه ای به چشم می خورد، و هر چقدر پروژه بزرگتر باشد توانایی ممتاز این مکتب برای به وضوح بیان کردن پیچیدگی برنامه آن مسلم تر و مشخص تر خواهد شد. بهره گیری از فرم های پارامتریک و آفرینش سیالیت موثر در فضاهای داخلی، در تضاد با ساختار رایج معماری داخلی، تجربه جدیدی را برای انسان به ارمغان آورده است. در این مقاله به بررسی معماری پارامتریک و تاثیری که این نوع از معماری به روند طراحی در معماری داخلی می گذارد و همچنین معرفی دو نمونه از مدل های داخلی پارامتریک خواهیم پرداخت، هدف از این مقاله نگاهی به تاثیرات مثبت رایانه در طراحی فضاهای داخلی است.