تاثیر شدت های مختلف چرای دام بر میزان ترسیب کربن و ذخیره ازت خاک

افزایش نگرانی ها در زمینه گرمایش جهانی و تغییر اقلیم موجب شده است که به خاک و توانایی آن در ترسیب کربن به صورت پایدار توجه ویژه ای شود. خاک ها بزرگترین ذخایر کربن در چرخه کربن خشکی هستند که حاوی کربنی حدود سه برابر پوشش گیاهی و دو برابر آنچه در اتمسفر وجود دارد می باشند. یکی از مهمترین و متداول ترین نوع کاربری زمین در اراضی مرتعی جهان است و دارای پتانسیل بالا در تغییر میزان ذخیره کربن در اکوسیستم مرتعی محسوب می شود. چرا قادر به تغییر ذخیره کربن و ازت خاک می باشد، اما میزان این تغییرات وابسته به شدت چرا خواهد بود. حفظ و بهره برداری مناسب از پوشش گیاهی در شیب های پایین تر می تواند منجر به حفظ ذخیره کربن آلی خاک در مناطق خشک و نیمه خشک گردد. فرایند ترسیب کربن، به بهبود کیفیت آب و خاک، افزایش حاصل خیزی، بهبود سیستم هیدرولوژی خاک و نیز جلوگیری از فرسایش و کاهش هدر رفت عناصر غذایی می انجامد، بنابراین مدیریت بهینه اکوسیستم های مختلف باید در جهت افزایش پتانسیل ترسیب کربن باشد.