مطالعه گردش های جوی و توزیع مکانی و زمانی رخداد مه در سواحل خلیج فارس

با توجه به اهمیت هوای مه آلود با مقاصد دریانوردی، در این مقاله کوشش شده است چگونگی رخداد مه در سواحل خلیج فارس همراه با گردش های جوی منطقه ای برای فصول مختلف شناسایی شوند. از این رو در یک بازه 10 ساله( 2007 تا 2016 ) دیدبانی های رخداد مه در سواحل خلیج فارس شناسایی و توزیع فصلی آنها تعیین شده است.ضمن اینکه برای همین بازه الگوهای میانگین فشار تراز دریا و ارتفاع ژیوپتانسیلی تراز 500 هکتو پاسکال ترسیم شده اند. مهم ترین نتایج این بررسی نشان می دهد که بیشترین رخداد مه در سواحل خلیج فارس در بازه زمانی مورد مطالعه، در فصل زمستان رخ داده است و تعداد گزارش ها،اختلاف فاحشی با سایر فصل ها دارد(بیش از 1000 مورد). بیشترین سرعت بادها در زمان رخداد مه برای تمامی فصل ها کمتر از 6 نات بود و بیشترین تعداد گزارش باد کمتر از 6 نات در فصل زمستان رخ داده است. سمت باد در بیش از 400 مورد غربی تا شمال غربی است و در بیش از 100 مورد هوا آرام گزارش شده است. الگوهای میانگین فشار تراز دریا حکایت از استقرار زبانه های پرفشار سیبری در کل کشور دارد که با جریان های مداری تراز 500 هکتوپاسکال همراهی می شود. به نظر می رسد هوای سرد در سطح زمین و باد ملایم یا هوای آرام ، در سواحل خلیج فارس، به ایجاد مه تابشی منجر می شود و به علت عدم وجود بادهای جنوبی (از دریا به خشکی)، احتمال رخداد مه فرارفتی در سواحل خلیج فارس کم است.